Powietrzna pompa ciepła serii WBC – przykład instalacji
Miejscem inwestycji było Publiczne Gimnazjum w Pokoju przy ulicy 1-go Maja 15. W murach gimnazjum mieści się również przedszkole i szkoła podstawowa, a dziennie przygotowywanych jest ponad 300 posiłków w szkolnej stołówce. Obiekt nie posiada przyłącza gazu. Ciepła woda użytkowa oraz ogrzewanie budynku odbywało się za pomocą 200 kW kotła węglowego. Od dwóch lat, w sezonie letnim, ciepła woda użytkowa była przygotowywana przez 24 kolektory płaskie. Jednak w pochmurne dni, nawet w okresie wakacyjnym, kiedy Publiczne Gimnazjum było użytkowane tylko częściowo, zdarzały się braki ciepłej wody. Z tego powodu inwestor postanowił zabezpieczyć zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową dodatkowym źródłem ciepła.
Początkowo chciano zainstalować grzałkę elektryczną, jednak po konsultacji z przedstawicielem regionalnym Norbertem Małkusem i firmą wykonawczą modernizacji „Cegmat” Cegła Mirosław Matyszok, postanowiono zainstalować powietrzną pompę ciepła HEWALEX WBC-9,5H-B2/P. Takie rozwiązanie pozwala obniżyć koszty eksploatacyjne oraz wpisuje się idealnie w najkorzystniejsze warunki wykorzystania pompy ciepła w miejsce grzałki elektrycznej i kotła na paliwo stałe, którego eksploatowanie poza sezonem grzewczym jest ekonomicznie i ekologicznie nieuzasadnione.
Zarówno pompa ciepła jak i kolektory słoneczne wymagają zasobnika, który będzie akumulował ciepło. W omawianej instalacji zastosowano trzy podgrzewacze o pojemności 1000l z równolegle podpiętymi kolektorami słonecznymi. Pompa ciepła została podłączona do podgrzewacza, z którego odbierana jest ciepła woda użytkowa. W tej sytuacji, pompa ciepła ogrzewa tylko jeden zbiornik, tylko i wyłącznie, gdy jego temperatura spadnie poniżej nastawionej w automatyce pompy ciepła. Pozwala to na maksymalne wykorzystanie energii słonecznej. Przy tak dobranej pojemności zbiornika i godzinach użytkowania budynku, pompa ciepła jest w stanie przygotować maksymalnie 2,5 m³ ciepłej wody użytkowej. Integracja kolektorów słonecznych z pompą ciepła na pewno była droższa inwestycyjnie od każdego z systemów z osobna, ale uzyskano w ten sposób najtańszy eksploatacyjnie i najbardziej stabilny system przygotowania ciepłej wody użytkowej w okresie wiosna-jesień. Dodatkowo, w budynku użyteczności publicznej, gdzie zapotrzebowanie na ciepłą wodę liczy się w m³/dziennie bardziej zyskowne staje się ograniczenie jednostkowych kosztów otrzymania wody o zadanej temperaturze. Przekłada się to również na znacznie szybszy czas zwrotu inwestycji.
Powietrzna pompa ciepła została zamontowana na zewnątrz budynku na obiegu glikolowym. Dodatkowo zadaszona, aby ograniczyć ilość wody osadzającej się na parowaczu i formowanie lodu oraz ogrodzona, aby zabezpieczyć przed korzystającymi z obiektu dziećmi. Ze względu na nierówność terenu w podmurówce znajduje się lej, z którego kondensat jest odprowadzany do kanału.
Stacja wymiany ciepła glikol/ciepła woda użytkowa.
